Verliefd tijdens een pandemie

Het is me toch wat. Een pandemie..

Vrijgezel en te voorzichtig om stappen te durven nemen.

December 2020 was ik er helemaal klaar mee!

Ik begon me eenzaam te voelen en leeg. En wat doe ik als ik mij eenzaam en leeg voel?

Ik maak een dating profiel aan. Gewoon even kletsen, horen dat ik leuk ben en dan verder met mn leven zoals het al die tijd al geweest is.

Alleen liep dat nu even anders.

1 Januari. Het nieuwe jaar is gestart en mijn profiel is nog altijd actief.

Ik zit wat te swipen op mn gemak en zie een bekend gezicht.

"Deze persoon vind jou leuk" de tekst die onder zijn foto staat.

De rillingen lopen over mijn lijf.. Wat de hel moet hij van mij en waarom swiped hij mij altijd?

In al mijn eerdere accounts had ik exact het zelfde gezien als hij bij mij voorbij kwam.

Deze jonge man is een man die ik al 16-17 jaar ken.

Samen maakte we ooit muziek. Alleen maakte hij deel uit van een groep waar ik mij totaal niet bij verbonden voelde.

Waar ik onrustig en onzeker door werd. En daarom triggerde deze swipe mij ook zo.

Ik had vroeger wel al een oogje op hem, een kleintje. Nooit verteld, nooit wat mee gedaan.

Ik werd nu toch wel nieuwsgierig... Ik trek de stoute schoenen aan en swipe hem ook.

Er ontstond al snel een gesprek. En ik zo bijdehand en arrogant als ik zijn kan vraag hem wat hij precies van me wil.

Want tja, hij is en blijft iemand uit mijn verleden. Ik wilde hier van af.

Wat blijkt, het is een echte match!

Een super leuk en lang gesprek over koetjes en kalfjes.

Al snel waren wij er achter dat we toch wel wilde gaan daten..

Maar we leven in een pandemie, ik werk in de zorg en voorzichtigheid is zeer belangrijk.

Hoe doen we dat?

Ik ben maar eens gaan vragen hoe hij tegenover de pandemie en de maatregelen staat. 

Een enorme last van mn schouders, hij is bijna net zo voorzichtig als ik.

Dan komt probleem nummer 2... Wat ga je doen?

Er is niets open, het is buiten koud en om nou in een park te gaan wandelen dat zag ik niet zo zitten.

We besloten om bij mij af te spreken, waar ik normaal absoluut niet voor open sta want ja, het is toch mijn huis, mijn prive, mijn veilige basis...

Ik lichte een klein groepje mensen in waardoor het veilig bleef en sprak af.

Verbazingwekkend genoeg was het super relaxed en super chill om samen op de bank te zitten en te kletsen...

Een echte klik.

Uren vlogen voorbij maar leken minuten te duren...

Het duurde dan ook niet lang voor wij beide smoor verliefd raakte...

En nu beide geen last meer hebben van een eenzame pandemie.

I found my soulmate during a pandemic!

Conclusie, daten tijdens een pandemie kan prima. Als je maar zorgt dat je beide het zelfde tegen over de maatregelen staat, je er aan houd en zeker weet dat je allebij niet Covid positief bent.

Stay safe!

-x-